updated 4:43 PM CEST, Apr 16, 2024

2021 Wielki Piątek

W Wielki Piątek wspominamy mękę i śmierć Chrystusa. Dziękujemy Mu i uwielbiamy Go za to, że cierpiał i umarł za nas wszystkich. „Dla nas Chrystus stał się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej. Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię” (por. Flp 2, 8-9). O godzinie 1500 zbieramy się na Liturgii Męki Pańskiej. Celebrans i ministranci wkraczają do kościoła głównymi drzwiami w absolutnej ciszy. Następuje teraz wyjątkowy w liturgii akt prostracji – kapłan pada krzyżem przed ołtarzem na znak uniżenia i oddania czci Chrystusowi, który

dziś ofiarował życie za swój lud. Ta postawa wyraża wszystkie nasze uczucia związane z tajemnicą męki i śmierci Chrystusa. Żaden inny gest nie jest wstanie wyrazić więcej jak upadnięcie i przylgnięcie twarzą do ziemi. Wszyscy zgromadzeni w tym czasie klęcząc, modlą się w ciszy. Następnie ma miejsce Liturgia Słowa. Pierwsze czytanie jest prorockim opisem o cierpiącym Słudze Pańskim z Księgi Izajasza (Iz 52, 13-53, 12). Przedstawia ono wizje Męki Chrystusa, którą ukazał prorok już wiele lat przed Jego narodzeniem. Drugie czytanie pochodzi z Listu do Hebrajczyków (Hbr 4, 14-16; 5, 7-9). Przypomina nam, że Chrystus jako Arcykapłan złożył Bogu najdoskonalszą ofiarę, która zastąpiła wszystkie ofiary Starego Przymierza. Później odczytany zostaje opis Męki Pańskiej wzięty z Ewangelii wg św. Jana (J 18, 1-19, 42). Następnie w bardzo uroczystej modlitwie powszechnej, śpiewanej przez kapłana, Kościół poleca Bogu siebie i cały świat, wyrażając w ten sposób pragnienie samego Chrystusa: aby wszyscy byli zbawieni. W poszczególnych wezwaniach modlimy się: za Kościół święty, za papieża, za wszystkie stany Kościoła, za katechumenów, o jedność chrześcijan, za Żydów, za niewierzących w Chrystusa, za niewierzących w Boga, za rządzących państwami, za dotkniętych epidemią, za strapionych i cierpiących. Centralnym wydarzeniem liturgii wielkopiątkowej jest adoracja Krzyża. Celebrans stopniowo odsłania ramiona Krzyża i śpiewa trzykrotnie: "Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata", na co wierni odpowiadają: "Pójdźmy z pokłonem". Następnie każdy ze zgromadzonych na liturgii pochodzi do Krzyża i oddaje mu cześć. W czasie adoracji śpiewamy pieśni mówiące o męce Pańskiej, w tym hymn na cześć Krzyża „Krzyżu święty, nade wszystko”. Po adoracji Krzyża następuje Komunia święta, a po niej odbywa się procesja z Najświętszym Sakramentem do Grobu Pańskiego. Monstrancja przykryta jest białym welonem, symbolizującym całun, w który zawinięto ciało Chrystusa po zdjęciu z krzyża. W trakcie procesji śpiewamy przejmującą pieśń „Odszedł Pasterz nasz” z refrenem: „Odszedł Pasterz nasz, co ukochał lud. O, Jezu, dzięki Ci za Twej męki trud”. Po zakończeniu Liturgii Męki Pańskiej ponownie obnaża się ołtarz w prezbiterium. Wierni trwają w adoracji przy Grobie Pańskim oraz oddają cześć umieszczonemu w jego pobliżu Krzyżowi. (Na podstawie: niezbędnik.niedziela.pl)                                                    FB

Godziny

Niedziele i Święta: 9:00 ; 12:00 ; 10:30 w kaplicy św. Alberta 

Dni Powszednie w Sanktuarium  1700  
W pierwszy piątek i sobotę godzina 1700

W okresie wakacyjnym Dni Powszednie w Sanktuarium  700; 730