2021 Wielki Czwartek

przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem” (J 15, 12), powiedział Pan Jezus do uczniów w czasie Ostatniej Wieczerzy. Swoim gestem obmycia nóg apostołom pokazał nam wszystkim, że miłość bliźniego przejawia się w postawie służby drugiemu człowiekowi.
Liturgia Słowa w pierwszym czytaniu z Księgi Wyjścia (Wj 12, 1-8. 11-14) przytacza opis wieczerzy paschalnej w noc wyjścia narodu wybranego z Egiptu. Stanowi ona zapowiedź Paschy Chrystusa. Krew baranka zabijanego przez Żydów, ocaliła ich od śmierci. Natomiast Krew Chrystusa – Baranka Bożego, ocaliła ludzkość od śmierci wiecznej. W drugim czytaniu z Pierwszego Listu do Koryntian (1 Kor 11, 23-26), św. Paweł przekazuje nam opis ustanowienia Eucharystii. Fragment Ewangelii wg św. Jana (13, 1-15) opisuje służebny gest obmycia przez Pana Jezusa nóg apostołom, wyrażający Jego miłość i pokorę. W kazaniu ksiądz proboszcz mówił nam o Eucharystii. Żadna z Ewangelii nie przekazała opisu, jak apostołowie zareagowali na słowa Pana Jezusa: „To jest Ciało moje”, „To jest moja Krew”. Przyjęli jednak te słowa z wiarą i byli posłuszni Chrystusowemu poleceniu: „To czyńcie na Moją pamiątkę”. Słowa konsekracji chleba i wina w Ciało i Krew Pańską stanowią o istocie Mszy świętej. Kiedy kapłan podczas podniesienia ukazuje nam święte postacie, winniśmy wpatrywać się w nie z miłością i uwielbieniem. Msza święta jest najdoskonalszą modlitwą, a nasze pobożne w niej uczestnictwo jest wyrazem miłości i wdzięczności Panu Bogu. Chętnie korzystajmy z możliwości udziału w Eucharystii, nie traktując tego jako obowiązku, ale jako wielki zaszczyt przebywania w obecności Boga, który chce nam dawać swoje Ciało i Krew za pokarm.
Liturgia Eucharystyczna ma w ten wieczór przebieg bardziej uroczysty niż zazwyczaj. I chociaż każda Msza święta jest uobecnieniem tego, co stało się podczas Ostatniej Wieczerzy, to tego dnia uświadamiamy to sobie bardzo wyraźnie. Po Komunii świętej kapłan w procesji przenosi Najświętszy Sakrament do Ciemnicy, co symbolizuje uwięzienie Jezusa w nocy przed męką. W tym czasie śpiewamy piękny hymn eucharystyczny, autorstwa św. Tomasza z Akwinu:
1. Sław, języku tajemnicę/ Ciała i Najdroższej Krwi,/ którą, jako łask krynicę,
wylał w czasie ziemskich dni/ Ten, co Matkę miał Dziewicę,/ Król narodów, godzien czci.
2. Z Panny czystej narodzony,/ posłan zbawić ludzki ród,/ gdy po świecie, na wsze strony,
ziarno Słowa rzucił w lud,/ wtedy cudem niezgłębionym/ zamknął swej pielgrzymki trud.
3. W noc ostatnią przy wieczerzy/ z tymi, których braćmi zwał,/ pełniąc wszystko, jak należy
czego przepis prawny chciał,/ sam Dwunastu się powierzył/ i za pokarm z rąk swych dał.
4. Słowem więc, Wcielone Słowo,/ chleb zamienia w Ciało swe,/ wino Krwią jest Chrystusową,
darmo wzrok to widzieć chce./ Tylko wiara Bożą mową,/ pewność o tym w serca śle.
5. Przed tak wielkim Sakramentem/ upadajmy wszyscy wraz,/ niech przed Nowym Testamentem
starych praw ustąpi czas./ Co dla zmysłów niepojęte,/ niech dopełni wiara w nas.
6. Bogu Ojcu i Synowi/ hołd po wszystkie nieśmy dni,/ niech podaje wiek wiekowi
hymn tryumfu, dzięki, czci./ A równemu Im Duchowi/ niechaj wieczna chwała brzmi. Amen.
Po zakończeniu liturgii z ołtarza zdejmuje się świece, mszał i obrus. Gest ten symbolizuje ogołocenie Jezusa i Jego osamotnienie. Ołtarz pozostaje całkowicie obnażony do czasu obrzędu Komunii Świętej w Wielki Piątek. Trwa adoracja Najświętszego Sakramentu w ołtarzu wystawienia. Dziękujemy Chrystusowi za dar Eucharystii i towarzyszymy Mu w czasie Jego samotności i cierpienia.                                                                FB