2021 Wniebowstąpienie

nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły.” (Mk 16, 15-16.19-20). Wniebowstąpienie Chrystusa jest także zapowiedzią Jego powtórnego przyjścia: „Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba” (Dz 1, 11). Zapowiada też wywyższenie i wyniesienie do chwały natury ludzkiej. Podczas Ostatniej Wieczerzy Pan Jezus powiedział do swoich uczniów: „W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem” (J 14, 2-3). Każdy ma w niebie miejsce przygotowane tylko i wyłącznie dla niego. Jeżeli ktoś odrzuci Bożą miłość, nie uwierzy w Niego i sam przez to skaże się na potępienie, jego miejsce w niebie pozostanie puste, nikt inny nie może go zająć. Chrystus czeka na każdego z nas w swojej chwale. Nie zostawił nas jednak na ziemi samych. Jest z nami w swoim Słowie i w sakramentach, szczególnie zaś w Sakramencie Eucharystii. Chrystusowy nakaz misyjny dotyczy nie tylko apostołów i ich następców, ale także nas wszystkich, gdyż każdy, na miarę swoich możliwości, powołany jest do głoszenia Chrystusa słowem i czynem.
*************************************************************************
16 maja w polskim kościele obchodzimy święto św. Andrzeja Boboli, patrona Polski. Św. Andrzej urodził się w 1591 r. W wieku 20 lat wstąpił do jezuitów, a w roku 1622 przyjął święcenia kapłańskie. W swoim życiu zakonnym pełnił różne posługi, ale najbardziej wsławił się jako misjonarz ludowy, obchodząc zaniedbane duszpastersko miejscowości Polesia i Pińszczyzny, nauczając prawd wiary i udzielając sakramentów świętych. Wyróżniał się wielką gorliwością o zbawienie dusz, dlatego zwano go „duszochwatem” – łowcą dusz. Pod wpływem jego kazań wielu prawosławnych przeszło na katolicyzm, co przysporzyło mu wrogów i przyczyniło się do jego okrutnej śmierci z rąk powstańców kozackich dnia 16 maja 1657 r. w Janowie na terenie dzisiejszej Białorusi. Został pochowany w podziemiach kościoła klasztornego jezuitów w Pińsku. Wkrótce zaczęły się mnożyć łaski i cuda za jego wstawiennictwem. W 1853 roku dokonano beatyfikacji, a w 1938 roku kanonizacji Andrzeja Boboli. W tym samym roku jego relikwie zostały uroczyście przewiezione do kraju. Obecnie spoczywają w Sanktuarium św. Andrzeja Boboli przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. W kwietniu 2002 r. watykańska Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów nadała św. Andrzejowi Boboli tytuł drugorzędnego patrona Polski.
Z okazji 300-letniej rocznicy śmierci św. Andrzeja, papież Pius XII w 1957 r. wydał encyklikę Invicti athletae Christi (Niezwyciężony bohater Chrystusowy) poświęconą temu świętemu, w której zwraca się ze specjalnym przesłaniem do Polaków oraz poleca m. in.: „Niechże więc wszyscy jako we wzór wpatrują się w męstwo świętego Męczennika Andrzeja Boboli, niech nieugiętą jego wiarę i sami zachowują i na wszelki sposób bronią, niech tak naśladują jego apostolską gorliwość, żeby starali się najusilniej stosownie do swego stanu Królestwo Chrystusowe na ziemi umacniać i we wszystkich kierunkach rozszerzać.”
Święty Andrzej Bobola głęboko do serca wziął sobie słowa Chrystusa, wzywające do głoszenia Ewangelii. Nie wahał się poświęcić dla tego dzieła swojego życia. Niech i nam wyprasza łaskę bycia gorliwymi wyznawcami i głosicielami Chrystusa w świecie.     FB