Pielgrzymka dzieci pierwszokomunijnych na Jasną Górę

Niepokalanowie. Pierwszym i najważniejszym punktem było uczestnictwo we Mszy Świętej, koncelebrowanej, w bazylice Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej Wszechpośredniczki Łask, z udziałem naszego księdza Proboszcza. Zwiedzanie miejsca kultu św. Maksymiliana Marii Kolbego zaczęliśmy od Panoramy Tysiąclecia, która powstała dla upamiętnienia Tysiąclecia Chrztu Polski i prezentuje najważniejsze wydarzenia z dziejów naszego narodu.

Następnie  zwiedziliśmy Muzeum Papieskie, w którym szczególną uwagę wszystkich przykuły dwa samochody polskiego Papieża. Pierwszy z nich to samochód-kaplica, w którym Jan Paweł II wziął udział w procesji eucharystycznej z Placu Zwycięstwa do Kolumny Zygmunta w Warszawie w 1987 r. Drugi to Fiat 130, z którego papież korzystał podczas pierwszej pielgrzymki do Polski w 1979 r. 

Dużą  atrakcją była możliwość zwiedzenia Muzeum Ochotniczej Straży Pożarnej Braci w Niepokalanowie. Jest to jedna z nielicznych tego typu ekspozycji. Do najważniejszych eksponatów należy strażacki samochód "Minerwa" z 1925 r. oraz ręczne pompy z XIX w.

Poruszającym i ważnym punktem na naszej drodze, były odwiedziny w Muzeum św. Maksymiliana Kolbego, które w całości poświęcone jest działalności Ojca Maksymiliana, życiu Niepokalanowa oraz misjom. Będąc w Niepokalanowie mieliśmy również wspaniałą okazję, by pomodlić się w   kaplicy św. Maksymiliana. 

Następnym miejscem na naszej trasie, w którym zatrzymaliśmy się w trakcie podróży do Częstochowy, była Żelazowa Wola, miejsce urodzenia Fryderyka Chopina.  Miejsce to pamięta czasy, kiedy zamieszkiwała  je rodzina Chopinów. Mogliśmy obejrzeć film dedykowany muzykowi oraz mimo niesprzyjającej pogody, pospacerować po parku o niepowtarzalnym uroku. Stamtąd ruszyliśmy w dalszą drogę, aby po trzech godzinach, dotrzeć do Częstochowy, długo wyczekiwanego punktu docelowego naszej wyprawy.

Dzięki uprzejmości wszystkich gospodarzy, którzy przyjęli naszą grupę, na miejscu udało nam się sprawnie zakwaterować oraz posilić pysznym obiadem, przygotowanym przez Siostry Zakonne.

Wówczas w pełni sił  udaliśmy się na Jasną Górę, by pokłonić się Matce Bożej w Cudownym Obrazie i wziąć udział w Apelu Jasnogórskim. W godzinie apelowej dzieci w strojach komunijnych czuwały przed obrazem Pani Jasnogórskiej, jak tylko można było najbliżej ołtarza. Modlitwę apelową prowadził i błogosławieństwa udzielił abp Wacław Depo, metropolita częstochowski.

Drugi dzień pielgrzymki rozpoczęliśmy od wzięcia udziału w porannym odsłonięciu Cudownego Obrazu Matki Bożej oraz we Mszy Świętej w Kaplicy. Jest to niezwykła możliwość jaką mają tylko pielgrzymi, którzy mogą i wystarają się, aby być u Matki Boskiej Jasnogórskiej wczesnym rankiem. Był to czas modlitwy i skupienia. Czas na powierzenie Matce Najświętszej swych trosk i nadziei.

Następnie wraz z przewodnikiem wyruszyliśmy, by bliżej poznać historię Jasnej Góry. Zaczęliśmy od historii Cudownego Obrazu i przesłania jakie ze sobą niesie. Mieliśmy możliwość podziwiać piękną, bogato zdobioną  Bazylikę, następnie Skarbiec, Salę Rycerską i Muzeum 600 –  lecia Jasnej Góry. Po krótkiej przerwie na nabycie pamiątek, udaliśmy się na wały jasnogórskie. Tam odprawiliśmy Drogę Krzyżową, do której rozważania poszczególnych stacji przygotował  ks. Proboszcz.

Czas biegł nieubłaganie, po obiedzie musieliśmy pożegnać Jasną Górę. W drodze powrotnej nie traciliśmy ducha pielgrzyma i odwiedziliśmy kościół dominikanów pod wezwaniem Wniebowzięcia Matki Bożej w Gidlach. Największym skarbem tej świątyni jest kamienna, dziewięciocentymetrowa figurka matki Bożej z Dzieciątkiem. Dzięki uprzejmości jednego z ojców zakonnych, poznaliśmy historię tego miejsca oraz świadectwa cudów i uzdrowień. Matka Boża w Gidlach cieszy się sławą uzdrowicielki chorych. Wszyscy byliśmy pod wrażeniem historii figurki Matki Bożej, której co roku robi się ”kąpiółkę”, czyli specjalne wino, które później można zabrać ze sobą (co też zrobiliśmy) i wraz z modlitwą próbować, aby i nam przyniosło ukojenie.

To był ostatni punkt na naszym pielgrzymim szlaku. Około godziny 21.00 utrudzeni, ale szczęśliwi, wróciliśmy do Domanowa.