Pierwsza komunia święta 22 Maj
- Napisane przez Proboszcz
- Dział: Aktualności
W dniu 22 maja 2016r. w naszej parafii odbyła się uroczystość I Komunii Świętej. Przystąpiło do niej 27 dzieci z klas II i III ze Szkół Podstawowych w Domanowie i Mniu.
Przygotowania trwały od września w ramach katechezy szkolnej, ale najbardziej intensywne zaczęły się po świętach wielkanocnych. Dzieci spotykały się trzy razy w tygodniu na katechezie parafialnej z p. katechetką. Spotkania dotyczyły zarówno formacji duchowej przed I spowiedzią i I Komunią Świętą, jak też prób związanych z przebiegiem obu niezwykle ważnych dla dzieci uroczystości. Była to ciężka i mozolna praca zarówno dla dzieci, katechetki, jak również rodziców.
W naszej parafii jest zasada, że każde dziecko podczas uroczystości I-komunijnych ma do wykonania konkretne ,,zadanie”, a nauczenie się tych ról oraz tego wszystkiego ,, kto, po kim i w jakim momencie” Mszy Świętej ma wystąpić jest naprawdę bardzo trudne, szczególnie dla dzieci z młodszego rocznika.
Ciężka półtoramiesięczna praca zaowocowała pięknym i wzruszającym przebiegiem liturgii Mszy Świętej w uroczystość Trójcy Przenajświętszej. Wszystkie dzieci bezbłędnie i z wielkim przejęciem wykonały swoje zadania, przynosząc radość i dumę p. katechetce, a przede wszystkim rodzicom i wszystkim bliskim bardzo licznie zgromadzonym w domanowskim sanktuarium. Dało się zauważyć wielkie skupienie dzieci i duże przejęcie tym, co się dzieje, podobnie, jak miało to też miejsce dwa dni wcześniej, podczas I spowiedzi. Przeżycia związane z pierwszym pełnym uczestnictwem we Mszy Świętej nie kończą się na jednej uroczystości, lecz tradycyjnie rozciągają się na tzw. Biały Tydzień, który w naszej parafii będzie trwał do końca oktawy Bożego Ciała. Podczas procesji, począwszy od uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej, dzieci I-komunijne biorą czynny udział: dziewczynki sypią kwiaty przed Najświętszym Sakramentem, zaś chłopcy niosą wielki, drewniany różaniec.
Cały ten uroczysty i podniosły nastrój, piękne stroje, dekoracja świątyni i to, że każde dziecko z osobna jest w centrum uwagi sprawia, że te niepowtarzalne chwile pamięta się bardzo długo, często do końca życia. Oby to był tylko piękny początek wielkiej przyjaźni z Jezusem, która z każdym rokiem będzie się umacniać, rozwijać i dojrzewać.
Katechetka
