2021 Droga Krzyżowa Mężczyzn

ich intencji.
Przeżywamy właśnie rok św. Józefa (8 grudnia 2020 – 8 grudnia 2021). Papież Franciszek ustanowił go dla uczczenia 150. rocznicy ogłoszenia Oblubieńca Maryi patronem Kościoła powszechnego. Z tej okazji opublikowany został List apostolski Papieża: „Patris corde – Z ojcowskim sercem” oraz Dekret Penitencjarii Apostolskiej łączący „Rok św. Józefa” z darem specjalnych odpustów.
Oto co o św. Józefie mówi fragment Ewangelii, odczytywanej w dzień jego wspomnienia: „Jakub był ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem. Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów». Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański.” (Mt 1, 16. 18-21. 24a)
„Kim był św. Józef? Był zwykłym, uczciwym człowiekiem, który zarabiał na utrzymanie rodziny tym, co miał w głowie i w dłoniach. To patron nie tylko dobrej śmierci, ale przede wszystkim dobrego, pobożnego i pracowitego życia, w którym prymat ma nie posiadanie, ale bycie dla drugiego. Nowy Testament nie przekazał nam ani jednego słowa wypowiedzianego przez św. Józefa. Znamy go zatem jako człowieka milczącego. Dlatego określa się go często jako tego, który mówił czynami. A jego czyny były naprawdę heroiczne. Wystarczy wspomnieć jego zachowanie wobec Matki Bożej, kiedy tylko zorientował się, że jest Ona w stanie błogosławionym. Przecież doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że to nie on jest ojcem Dziecka poczętego z Ducha Świętego. Mógł zwyczajnie po ludzku porzucić Maryję. Tym bardziej, że pozwalało mu na to izraelskie prawo, gdyż obrzęd zaślubin składał się z dwóch etapów: zawierano małżeństwo w sensie prawnym, a potem – po określonym czasie – mąż sprowadzał żonę do swego domu. Z Ewangelii wiemy, że Maryja stała się brzemienną, «zanim zamieszkali razem». Prawo pozwalało na to, by w tego typu sytuacjach «oddalić» żonę. Św. Józef nawet chciał tak zrobić, ale powodem nie była jego urażona męska duma czy jakakolwiek inna przyczyna mająca swoje źródło w niewłaściwie pojmowanej miłości własnej, lecz «zamierzał oddalić Ją potajemnie» bo «nie chciał narazić Jej na zniesławienie». Opiekun Świętej Rodziny zachował się bardzo roztropnie. Nie uciekł przed konkretnym życiowym wyzwaniem. Zachował się jak stuprocentowy mężczyzna. Wziął na siebie odpowiedzialność za wychowanie Kogoś, kto potem będzie znany jako Jezus z Nazaretu. (…) Dziś, kiedy obserwuje się kryzys małżeństwa i rodziny, św. Józef staje przed nami jako ten, który daje wzór bycia autentycznym mężem i ojcem. Szczególnie ważne jest dla niego ojcostwo.” (ks. Jacek Molka, „Prawdziwy mężczyzna” w: „Niedziela” 17/2013)
Życzymy wszystkim mężczyznom, aby na wzór św. Józefa, byli ludźmi wiary i zaufania Bogu. Aby wypełniając powołanie mężów i ojców, przekazywali wiarę w swoich rodzinach i otoczeniu. Niech św. Józef wspomaga ich w pracy i strzeże od niebezpieczeństw duszy i ciała.

Adhortacja Apostolska Ojca Świętego Jana Pawła II „Redemptoris Custos” o świętym Józefie i jego posłannictwie w życiu Chrystusa i Kościoła

List Apostolski „Patris Corde” Ojca Świętego Franciszka z okazji 150. rocznicy ogłoszenia świętego Józefa patronem Kościoła powszechnego

Dekret Penitencjarii Apostolskiej związany z Rokiem Świętego Józefa                            FB